Almanca öğrenirken, Dativ (yönelme hali) birçok fiille birlikte kullanılan bir dilbilgisi konusudur. Bazı fiiller özellikle Dativ kullanmayı gerektirir. Bu fiillerle birlikte cümle kurarken, fiilin nesnesi Dativ halde çekimlenir. Dativ, bir ismin ya da zamirin "kime?" veya "neye?" sorularına cevap verdiği haldir. Türkçede bu genellikle yönelme ekleri (-e, -a) ile karşılanır.
| Artikel | Maskulin | Feminin | Neutral | Plural |
|---|---|---|---|---|
| Der | dem | der | dem | den + (n) |
| Ein | einem | einer | einem | --- |
Bazı fiiller yalnızca Dativ ile kullanılır. Bu fiillerin öğrenilmesi, doğru cümle kurmanıza yardımcı olur.
| Fiil | Anlamı |
|---|---|
| helfen | yardım etmek |
| antworten | cevap vermek |
| danken | teşekkür etmek |
| gehören | ait olmak |
| glauben | inanmak |
| gratulieren | tebrik etmek |
| passen | uymak, yakışmak |
| fehlen | eksik olmak, özlemek |
| schmecken | tat olarak beğenmek |
| zuhören | dinlemek |
| Cümle | Türkçe Anlamı |
|---|---|
| Ich helfe meinem Freund. | Arkadaşıma yardım ediyorum. |
| Er dankt seiner Lehrerin. | O, öğretmenine teşekkür ediyor. |
| Das Buch gehört dem Kind. | Kitap çocuğa ait. |
| Wir gratulieren unserem Nachbarn zum Geburtstag. | Komşumuzu doğum günü için tebrik ediyoruz. |
| Die Jacke passt mir nicht. | Ceket bana uymuyor. |
| Können Sie mir bitte antworten? | Bana lütfen cevap verebilir misiniz? |
| Die Suppe schmeckt meiner Mutter sehr gut. | Çorba annemin çok hoşuna gidiyor. |
| Der Lehrer hört den Schülern aufmerksam zu. | Öğretmen öğrencileri dikkatle dinliyor. |
| Mein Freund fehlt mir sehr. | Arkadaşımı çok özlüyorum. |
| Ich glaube meinem Vater. | Babama inanıyorum. |
Dativ fiillerini öğrenirken, örnek cümleler kurarak pratiğinizi geliştirebilirsiniz.
Dativ ile kullanılan zamirleri ezberlemek önemlidir. Örneğin:
Alıştırma
Aşağıdaki cümlelerde boşlukları doğru Dativ artikel ile doldurun:
| 1. | Ich helfe ___ (der Mann). |
| 2. | Das Geschenk gehört ___ (die Frau). |
| 3. | Wir danken ___ (die Kinder). |
| Fiil | Açıklama | Örnek |
|---|---|---|
| helfen (yardım etmek) | Birine yardım etmek istediğinizde bu fiili kullanırsınız. | Ich helfe meinem Freund. (Arkadaşıma yardım ediyorum.) |
| antworten (cevap vermek) | Birine cevap verirken bu fiili kullanırız. | Der Schüler antwortet dem Lehrer. (Öğrenci öğretmene cevap veriyor.) |
| danken (teşekkür etmek) | Birine teşekkür ederken bu fiil kullanılır. | Ich danke meiner Mutter für das Essen. (Annemin yemeği için teşekkür ediyorum.) |
| gehören (ait olmak) | Bir şeyin birine ait olduğunu ifade ederken kullanılır. | Das Auto gehört meinem Vater. (Araba babama ait.) |
| glauben (inanmak) | Birine veya bir şeye inanırken bu fiili kullanırız. | Ich glaube meinem Freund. (Arkadaşıma inanıyorum.) |
| gratulieren (tebrik etmek) | Birini bir şey için tebrik etmek istediğinizde bu fiili kullanabilirsiniz. | Ich gratuliere dir zum Geburtstag. (Seni doğum günün için tebrik ediyorum.) |
| passen (uymak, yakışmak) | Bir şeyin birine uyması ya da yakışması durumunda bu fiil kullanılır. | Die Hose passt mir nicht. (Pantolon bana uymuyor.) |
| fehlen (eksik olmak, özlemek) | Bir şeyin eksik olduğunu ya da birini özlediğinizi anlatırken kullanılır. | Mein Freund fehlt mir sehr. (Arkadaşımı çok özlüyorum.) |
| schmecken (tat olarak beğenmek) | Bir yemeğin ya da içeceğin tadını beğendiğinizi ifade ederken kullanılır. | Die Suppe schmeckt meiner Mutter gut. (Çorba annemin hoşuna gidiyor.) |
| zuhören (dinlemek) | Birini dikkatlice dinlemek istediğinizde bu fiili kullanırsınız. | Der Lehrer hört den Schülern zu. (Öğretmen öğrencileri dinliyor.) |
Anna hatte heute etwas Besonderes vor. Ihr Freund Lukas hatte ihr vor einiger Zeit versprochen, sie zu besuchen, aber sie wusste nicht genau, wann er kommen würde. Mit einer Tasse Tee in der Hand wartete Anna geduldig auf ihn. Sie setzte sich auf das Sofa und schaltete den Fernseher ein, aber ihre Gedanken waren immer bei Lukas. Sie dachte daran, was sie zusammen unternehmen könnten. Plötzlich hörte sie an der Tür ein Klopfen. Anna stand auf und ging zur Tür. Da war Lukas! Sie freute sich sehr, ihn zu sehen. Lukas brachte ihr ein kleines Geschenk mit – eine neue Pflanze, die sie in ihrem Wohnzimmer stellen konnte. Anna lächelte und dankte ihm für die nette Überraschung. „Ich habe dir auch etwas mitgebracht“, sagte Lukas und gab ihr ein Fotoalbum, das sie früher zusammen gemacht hatten. Anna öffnete es neugierig und blätterte durch die Seiten. Es war voller Erinnerungen an ihre gemeinsamen Reisen und Erlebnisse. Sie zeigte ihm das Album und erklärte ihm, wie viel Spaß sie damals hatten. Lukas setzte sich neben Anna auf das Sofa und sie begannen, über die guten alten Zeiten zu reden. Sie sprachen über ihre Reisen, ihre Freundschaften und die lustigen Dinge, die sie zusammen erlebt hatten. Anna hörte ihm aufmerksam zu und antwortete auf jede Frage, die er ihr stellte. Nachdem sie eine Weile geredet hatten, fragte Anna Lukas, ob er Lust hätte, mit ihr in den Park zu gehen. „Wir können spazieren gehen und uns etwas zu essen holen“, sagte Anna. Lukas stimmte sofort zu. Er sagte ihr, dass er es genoss, draußen zu sein und Zeit mit ihr zu verbringen. Im Park gingen sie entlang der schönen Bäume und unterhielten sich über alles Mögliche. Anna erzählte ihm von ihrem neuen Job und gibt ihm ein paar Tipps, wie man sich besser in der Stadt orientieren kann. Lukas zeigte Anna den Weg zu einem kleinen Café, wo sie einen leckeren Kuchen zusammen aßen. Am Ende des Tages begann es zu regnen, und sie mussten schnell nach Hause gehen. Anna bot Lukas ihren Regenschirm an, damit er nicht nass wurde. Sie gingen gemeinsam nach Hause, und als sie an der Tür angekommen waren, verabschiedeten sie sich herzlich. Anna fühlte sich glücklich, diesen besonderen Tag mit Lukas verbracht zu haben.
Anna’nın bugün özel bir planı vardı. Arkadaşı Lukas, bir süre önce onu ziyaret edeceğine söz vermişti, ama ne zaman geleceğini tam olarak bilmiyordu. Elinde bir fincan çayla sabırla Lukas’ı bekliyordu. Kanepeye oturmuş, televizyonu açmıştı, ama düşünceleri hep Lukas’ın etrafında dönüyordu. Onunla neler yapabileceklerini düşünüyordu. Aniden kapıda bir tıklama duydu. Anna yerinden kalktı ve kapıya gitti. İşte Lukas oradaydı! Onu gördüğüne çok sevindi. Lukas, Anna’ya küçük bir hediye getirmişti – oturma odasına koyabileceği yeni bir bitki. Anna gülümsedi ve bu hoş sürpriz için teşekkür etti. "Benim sana başka bir sürprizim daha var," dedi Lukas ve ona birlikte hazırladıkları bir fotoğraf albümünü verdi. Anna albümü merakla açtı ve sayfaları çevirmeye başladı. Albüm, birlikte yaptıkları seyahatler ve paylaştıkları anılarla doluydu. Anna albümü Lukas’a gösterdi ve o günlerde ne kadar eğlendiklerini anlattı. Lukas, Anna’nın yanına kanepeye oturdu ve geçmişteki güzel günlerden konuşmaya başladılar. Seyahatlerinden, dostluklarından ve birlikte yaşadıkları komik olaylardan bahsettiler. Anna dikkatle Lukas’ı dinledi ve onun her sorusuna cevap verdi. Bir süre sohbet ettikten sonra, Anna Lukas’a parka gitmek isteyip istemediğini sordu. “Biraz yürüyüş yapabilir ve bir şeyler yiyebiliriz,” dedi Anna. Lukas hemen kabul etti. Dışarıda olmayı ve Anna ile vakit geçirmeyi sevdiğini söyledi. Parkta, güzel ağaçların arasında yürüdüler ve her konuda sohbet ettiler. Anna, Lukas’a yeni işinden bahsetti ve şehirde nasıl daha iyi yön bulabileceğiyle ilgili bazı ipuçları verdi. Lukas da Anna’ya, birlikte gidip lezzetli bir pasta yedikleri küçük bir kafeyi gösterdi. Günün sonunda yağmur yağmaya başladı, bu yüzden hızlıca eve dönmek zorunda kaldılar. Anna, Lukas’a ıslanmaması için şemsiyesini verdi. Birlikte eve doğru yürüdüler ve kapıya geldiklerinde içten bir şekilde vedalaştılar. Anna, Lukas ile bu özel günü geçirdiği için mutlu ve huzurlu hissediyordu.